over

UITGEEST – De 85-jarige kunstenaresse Babs Bannenberg-Wilms Floet creëert nog iedere dag de mooiste kunstwerken in haar eigen atelier op de bovenverdieping van haar woning: “Soms ga ik na het ontbijt naar boven en dan denk ik aan het einde van de middag: ik heb eigenlijk best honger. Ik vergeet gewoon de tijd”, glimlacht ze. Haar nieuwste kunstwerk bestaat uit terracotta, botten, metaal en stukken kaak, en ze noemt het: ‘Het oerbeest’. 

Met behulp van allerlei machines zoals een oven met open vlam of een metaalwals óf gewoon met een hamer laat zij uit diverse materialen vormen ontstaan: “Je voorstellingsvermogen doet de rest”, aldus Babs. Toch zie je een eenheid in de werken die in haar atelier aan de muur hangen. “Dat klopt, iedere kunstenaar ontwikkelt zijn eigen handtekening. Ik probeer dingen te verbinden, dat is voor mij van grote symbolische waarde. Niets in het leven staat namelijk op zichzelf, alles is oorzaak en gevolg dus alles is met elkaar verbonden. Als je zoekt zou je de formule kunnen ontdekken en vaak is dat een les, meestal een lastige”, zo filosofeert Babs.

Ze noemt haar kunstwerken overigens geen werken maar “een verslavende spielerei”. Een docente adviseerde haar ooit: “Wees als een kind en speel ermee. Dat heb ik in mijn oren geknoopt en nu gaat alles vanzelf”, aldus Babs.

Gouden tijd
Ze denkt met weemoed terug aan haar tijd op de Rietveld Academie, waar ze terechtkwam op aandringen van haar man die het niet kon verkroppen dat ze door een organisatie werd afgewezen voor een kunstmanifestatie omdat ze geen academische opleiding had gevolgd. Als 48-jarige startte ze met de avondopleiding: “Het was een gouden tijd, ik zat alleen maar met jongeren in de klas maar dat was geen punt. Mijn fijne docente kunstgeschiedenis organiseerde excursies naar Parijs, Brussel en andere steden. Er ging een wereld voor me open.” Babs straalt. Daarvoor beperkten haar reisjes zich tot skiën in de winter en het strand van Wijk aan Zee.

Na de Rietveld Academie exposeerde ze over de hele wereld: van Antwerpen tot New Dehli, je kunt het zo gek niet bedenken. Ze sloot zich aan bij het Kunstverein Coburg, de grootste en prestigieuze kunstvereniging van Beieren en het centrum van de emailkunst in Duitsland. “In Duitsland zijn ze gespecialiseerd in techniek maar ik zei altijd: vraag me niet hoe ik het doe, maar liever waarom ik het doe. Techniek interesseert me niet”, aldus de kunstenares. Bijzonder was ook dat ze een week gastdocente was in Barcelona. Een van haar leerlingen was doofstom, toch was zij kennelijk begripvol genoeg voor deze man.

Don’t try this at home
Ze maakte furore met haar emaille. Emaille is een dunne glaslaag die kan breken, maar bij de kunstwerken van Babs gebeurde dit niet, die kan je zelfs buigen. Andere kunstenaars waren gebiologeerd door haar werken en zodoende reisde zij de hele wereld rond om workshops te geven. “De reden dat mijn werk anders was is onder andere dat ik een bijzondere emaille gebruikte die tegenwoordig verboden is omdat het lood zou bevatten. Gelukkig heb ik hier genoeg voorraad voor de rest van mijn leven”, glimlacht Babs ondeugend.

Soms experimenteert ze ook maar wat. “Unpredictable, daar hou ik van”, glimlacht ze. Wat gebeurt er als je knikkers smelt in een keramisch bakje of een kapotgeslagen bierfles in de oven bakt, hoe komt dat eruit? De twee brillenglaasjes waar ze wat metaal, draad of folie tussen deed kwamen er na 24 uur in de oven heel mooi uit, maar het resultaat blijft altijd een verrassing volgens Babs. Ze waarschuwt desgevraagd wel: “Don’t try this at home!” Babs gebruikt speciale ovens en speciale technieken voor haar ‘spielerei’.

Tekst: Margreeth Anema